Warsztaty linorytu z Muzeum w Gliwicach. Jak zrobić exlibris?
Na zajęcia zapraszamy młodzież od 12 roku życia i osoby dorosłe. Warsztaty początkowo realizowane będą za pośrednictwem platformy ZOOM, a następnie – wraz ze znoszeniem obostrzeń – już w salach edukacyjnych Willi Caro. Udział w zajęciach jest bezpłatny, liczba miejsc ograniczona. Zapisy pod numerem telefonu 783 560 006.
Ekslibris to wytwór artystyczny, który łączy literaturę ze sztukami plastycznymi. Najogólniej można określić ekslibris jako znak własnościowy danego egzemplarza książki. Technicznie rzecz ujmując, ekslibris jest to niewielka grafika, którą przykleja się do wewnętrznej strony okładki książki.
Z reguły ekslibris posiada dwie funkcje. Z jednej strony jest to wyrób o typowo użytkowym charakterze. Ekslibris można wykorzystać do oznaczenia konkretnej książki jako swojej własność i. Z drugiej strony ekslibris jest uznawany za wytwór przynależny do świata sztuki. Wykonywana za pomocą tradycyjnych technik druku niewielka grafika, charakteryzować się może wysokim poziomem estetyki oraz walorami artystycznymi. Ekslibris jako tzw. miniatura graficzna ceniona jest przez kolekcjonerów i teoretyków sztuki. Również twórcy aktywnie zajmujące się działalnością artystyczną wykazują spore zainteresowanie ekslibrisem. Co ważne, nawet osoby nieposiadające wcześniejszego doświadczenia z wykorzystaniem tradycyjnych technik graficznych, bez kłopotu poradzą sobie z wykonaniem niewielkiego ekslibrisu. Do samodzielnego stworzenia znaku własnościowego książki, doskonale nadać się może technika linorytu.
W kolekcji Muzeum w Gliwicach znajduje się sporo przykładów interesujących ekslibrisów. Są to nie tylko finalnie zrealizowane odbitki graficzne, ale także matryce wykorzystywane do stworzenia ekslibrisów. Przykładami ekslibrisów najsilniej związanymi z instytucją Muzeum w Gliwicach, są te stworzone bezpośrednio dla niej. Wartymi uwagi autorami ekslibrisów Muzeum w Gliwicach są między innymi: Paweł Drozd, Anatolij Siwak, Branko Raković i Vincze Laszlo.
Zdjęcie: Branko Raković, Grafika ekslibris Muzeum w Gliwicach
Zdjęcie: Paweł Drozd, Grafika ekslibris Muzeum w Gliwicach
W kwestii materiałów...
Uwaga!
*Osoby, które nie uczestniczyły w pierwszych warsztatach linorytniczych, 27 lutego, przy zapisie na zajęcia 20 marca otrzymają „wyprawkę” podobną do tej, którą otrzymali uczestnicy pierwszych zajęć, obejmującą:
- Linoleum
- Farbę drukarską
- Papier do grafiki
- Gumowe rękawiczki
- Drewnianą łyżkę (docisk)
**Osoby, które uczestniczyły w warsztatach linorytniczych 27 lutego, otrzymają od Muzeum kolejną partię linoleum do tworzenia linorytów.
Wszystkie materiały – w pakietach – zapisani na warsztaty uczestnicy będą mogli odebrać w Willi Caro od 16 marca br.
Uwaga! Uczestnicy warsztatów o ile już nie posiadają) muszą zaopatrzyć się w:
- 2 dłutka do linorytu (koszt dwu dłutek ok. 20 zł)
Oprócz dłutek uczestnicy muszą zaopatrzyć się w:
- papier podkładkowy lub inne zabezpieczenie miejsca pracy
- mokre chusteczki
- długopis/ołówek
- odrobinę wody do rozrabiania farb
- talerzyk ceramiczny/plastikowy lub jakąś kuwetkę, w której będą mogli mieszać farbę z wodą i zanurzać w niej matrycę graficzną.
Czym właściwie jest linoryt?
Linoryt jest uznawany za jedną z tradycyjnych metod druku. Zalicza się go do tzw. technik druku wypukłego i często przyrównuje do drzeworytu, innej popularnej metody wykonywania odbitek graficznych. Charakterystycznym elementem typowym dla techniki linorytu jest konieczność wykorzystywania matrycy wykonanej z linoleum (współcześnie zamiennie stosuje się również matryce wyprodukowane z twardej gumy lub tworzywa PCV). Za pomocą specjalnych dłutek i nożyków w linoleum wycina się wzór tworzonej grafiki. Następnie całość pokrywana jest gęstą, bardzo lepką farbą graficzną i odbijana na papierze lub na fragmencie tkaniny o ciasnym splocie włókien. W ten właśnie sposób powstaje pojedyncza odbitka graficzna w technice linorytu.
Za linoryt uznaje się również efekt finalny uzyskany poprzez zastosowanie techniki linorytu. Jest to więc każda odbitka graficzna wykonana poprzez odbicie wzoru, wyciętego wcześniej w matrycy linoleum. Ciekawostkę może stanowić fakt, że niezależnie od ilości wykonanych za pomocą danej matrycy odbitek graficznych, każda z nich uznawana jest za oryginalne dzieło sztuki.
Aktualnie linoryt okazuje się jedną z najchętniej wykorzystywanych tradycyjnych metod druku. Dzieje się tak, ponieważ w przypadku opisywanej techniki graficznej, nie występuje konieczność posiadania w pełni wyposażonej pracowni graficznej. Do uzyskania profesjonalnych efektów, wystarczy jedynie podstawowy zestaw przyborów i materiałów graficznych, takich jak dłutka do linorytu, gumowy wałek, drewniany docisk, linoleum, farba i papier.
Ewelina Szostakiewicz – absolwentka studiów licencjackich o kierunku grafika na Wydziale Artystycznym Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, Wydział zamiejscowy w Cieszynie oraz studiów magisterskich o specjalności grafika na Akademii Sztuk w Bańskiej Bystrzycy na Słowacji. Od niemal dziesięciu lat aktywnie zajmuje się działalnością artystyczną. Pracuje głównie z wykorzystaniem technik graficznych druku wypukłego (linoryt oraz drzeworyt). Jej prace prezentowane były na krajowych oraz zagranicznych wystawach zbiorowych, np. Looking in, Looking Through, Bolton, Wielka Brytania, 2017 oraz na targach sztuki i designu, np. Festiwal rękodzieła, rzemiosła i upcyklingu Przerób-My, Warszawa, 2020. Swoją wiedzą na temat sztuki linorytu dzieli się za pośrednictwem prowadzonego kanału YouTube: https://www.youtube.com/c/EwelinaSzostakiewicz.
Powiązane wydarzenia
Warsztaty linorytu z Muzeum w Gliwicach -...
sobota, 27 lutego 2021 godz. 11:00