W nocy z 9 na 10 listopada 1938 r. doszło w Niemczech do masowych napaści na Żydów, które zapoczątkowały jawny proces unicestwiania ich. Chcąc przybliżyć kulisy Nocy Kryształowej (Kristallnacht), trzeba wrócić do wcześniejszych wydarzeń z marca i października 1938 r., które posłużyły Hitlerowi i jego urzędnikom jako pretekst do wydania wojny światu żydowskiemu. Kulminacja antysemickich nastrojów doprowadziła do ogromnej skali spustoszeń dokonanych w czasie Nocy Kryształowej. Nazistowskie bojówki podpaliły blisko 1400 synagog lub domów modlitw, z których 267 uległo zniszczeniu. Około 7,5 tysiąca sklepów należących do Żydów zostało zdemolowanych. Wybijano szyby w witrynach, wyłamywano drzwi, a towary rabowano. Szacuje się, że w incydentach tych zabito ok. 100 Żydów (podawana jest często liczba 91). W sumie straciło życie ok. 400 osób, przy czym wiele z nich popełniło samobójstwo. Około 30 tysięcy mężczyzn trafiło do obozów koncentracyjnych w Buchenwaldzie, Dachau i Sachsenhausen. Setki straciło tam życie, pozostałych zwolniono do domów po kilku tygodniach. Te wydarzenia rozpoczęły masowy exodus Żydów austriackich i niemieckich, którzy zaczęli szukać schronienia poza granicami III Rzeszy.