Szklana „Rodzina”, „Zebra”, „Asteroid”, „Cora”, „Pręgi”, „Grys”, „Conti” i „Głowa dziewczyny”, a także „kultowy” dla polskiego dizjanu „Radiant” w wersji szmaragdowej, znajdą się na wystawie „Barwny świat wielu form – szkło artystyczne i użytkowe z huty w Ząbkowicach”, która z końcem kwietnia otwarta zostanie w Willi Caro. W latach 60-tych i 70-tych XX wieku w hutach szkła Zagłębia Dąbrowskiego, wśród których huta ząbkowicka odegrała znaczącą rolę – swoje projekty realizowali Eryka Trzewik-Drost, Jan Sylwester Drost, Ludwik Fiedorowicz, Bogdan Kupczyk, Ryszard Serwicki i Izabela Szklaniarz. Dziś ich prace, które zaprezentowane zostaną w ramach ekspozycji – to klasyka polskiego wzornictwa. W nasyconych  kolorem, czystych syntetycznych szklanych formach tkwi zaklęty fenomen nowoczesnej estetyki. Wystawa „Barwny świat wielu form…” jest szczególna również dlatego, że zaprezentowane na niej zbiory Muzeum w Gliwicach – z bogatej kolekcji szkła współczesnego pochodzącego z huty w Ząbkowicach – udostępnione zostaną publiczności po raz pierwszy od 1975 roku. To niebywała gratka dla koneserów polskiego szkła i wzornictwa. Kuratorem wystawy jest historyk sztuki Jolanta Wnuk z Działu Sztuki i Rzemiosła Artystycznego Muzeum w Gliwicach. Otwarcie ekspozycji odbędzie się w piątek, 27 kwietnia o godz. 17.00. I jeszcze jedna niespodzianka. Klasykę polskiego wzornictwa można nie tylko podziwiać w ramach ekspozycji, ale także nabyć. Dzięki nawiązanej przez Muzeum współpracy z Hutą Szkła Edwanex, która pod nadzorem Jana Sylwestra Drosta wznowiła produkcję Rotora, wybrane produkty z tej serii będą dostępne dla kupujących w Willi Caro przez cały czas trwania wystawy.

W latach sześćdziesiątych XX wieku ukształtowała się klasyka polskiego wzornictwa, a dzięki tworzonym wówczas projektom zaczynało spełniać się marzenie o rzeczach niepospolitych, „na każdą kieszeń”, w każdym domu. Istotną rolę w odmienianiu zwykłych wnętrz odegrało szkło i ceramika, wnosząc do  nich żywą barwę i absorbującą formę.  Już w 1950 roku – a więc wcześniej niż paryski Instytut Estetyki Przemysłowej Jacques’a Vienota – w Warszawie powstał słynny Instytut Wzornictwa Przemysłowego. Następnie powołano samodzielny Instytut Szkła i Ceramiki, obecne Centrum Szkła i Ceramiki w Krakowie. Lata siedemdziesiąte XX wieku charakteryzowały się zwiększeniem produkcji przedmiotów artystycznych ze szkła, bujnym rozwojem nowych form i wzorów, uznaniem polskiego dizajnu w Europie i na świecie – mówi Jolanta Wnuk.

Na wystawie – oprócz eksponatów ze zbiorów Muzeum w Gliwicach – znajdą się także zabytki wypożyczone z wiodących w tej dziedzinie kolekcji muzealnych: Muzeum Karkonoskiego w Jeleniej Górze, Muzeum Narodowego we Wrocławiu, Muzeum Narodowego w Krakowie, Centrum Szkła i Ceramiki w Krakowie oraz z Muzeum w Sosnowcu, które posiada zasobny Dział Szkła, a jego podstawę stanowi szkło produkowane po 1945 r. z hut Zagłębia Dąbrowskiego. Eryka Trzewik-Drost, Jan Sylwester Drost, Ludwik Fiedorowicz, Ryszard Serwicki, Bogdan Kupczyk, Izabela Szklaniarz studiowali w uczelniach artystycznych, spośród których wyróżniała się Państwowa Wyższa Szkoła Sztuk Plastycznych we Wrocławiu (od 1994 r. Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu), a szczególnie jej Wydział Ceramiki i Szkła, w którym wybitną rolę odegrał Stanisław Dawski, artysta, malarz, grafik, projektant, promotor prac dyplomowych Eryki Trzewik-Drost (dyplom 1957 r.) i jej męża Jana Sylwestra Drosta (dyplom 1958 r.).

Patronat honorowy:

Marszałek Województwa Śląskiego
Wojciech Saługa

Jego Magnificencja
Prof. Piotr Kielan
Rektor Akademii Sztuk Pięknych
im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu

Prezentowane na wystawie obiekty pochodzą ze zbiorów: Muzeum w Gliwicach, 
Muzeum Karkonoskiego w Jeleniej Górze,
Muzeum Narodowego we Wrocławiu, 
Muzeum Narodowego w Krakowie,
Centrum Szkła i Ceramiki w Krakowie,
Muzeum w Sosnowcu
 
Partnerzy: 
Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych
Lipowa 3 Centrum Szkła i Ceramiki 
Fundacja Fabryka Kulturalna 

Organizator: Muzeum w Gliwicach 

Talerz z zestawu „Grys”, Eryka Trzewik-Drost, ręczne prasowanie w formie, Ząbkowice, krótka seria 1964 – 1970, obecnie unikatowy, ze zbiorów Muzeum w Gliwicach, fot. B. Kubska

Wazon „Owal”, Eryka Trzewik-Drost, szkło warstwowe, dmuchane, Huta „Staszic” w Dąbrowie Górniczej, unikat, 1967 r., ze zbiorów Muzeum w Gliwicach, fot. B. Kubska

Wazonik „Ażur”, Eryka Trzewik-Drost, ręczne prasowanie, Ząbkowice, krótka seria, 1963-1970, ze zbiorów Muzeum w Gliwicach, fot. B. Kubska

Wazon „Zebra”, wolno formowany, Eryka Trzewik-Drost, Huta „Staszic”, Dąbrowa Górnicza, unikat, 1968 r., ze zbiorów Muzeum w Gliwicach, fot. B. Kubska

Popielnica z zestawu „Asteroid”, Jan Sylwester Drost,  Ząbkowice, 1960-1966, ze zbiorów Muzeum w Gliwicach, fot. B. Kubska

Wazon z filigranem, unikat, pierwsze dzieło Jana Sylwestra Drosta, Huta „Julia”, Szklarska Poręba,1958 r., ze zbiorów Muzeum w Gliwicach, fot. B. Kubska

Wazon wolno formowany z poziomymi nakładkami szklanymi, Jan Sylwester Drost, Huta „Staszic”, Dąbrowa Górnicza, unikat, 1966 r., ze zbiorów Muzeum w Gliwicach, fot. B. Kubska

Wazon z medalionami, wolno formowany, dmuchany, Jan Sylwester Drost, unikat, Huta „Staszic”, Dąbrowa Górnicza, unikat, 1969 r., ze zbiorów Muzeum w Gliwicach, fot. B. Kubska

Popielnica, ręcznie formowane szkło, dmuchane w kształt gwiaździsty, Jan Sylwester Drost, Huta „Staszic”, Dąbrowa Górnicza, unikat, 1967 r., ze zbiorów Muzeum w Gliwicach, fot. B. Kubska