Włoski fotograf Lorenzo Castore pierwszy raz był na Śląsku w latach 90., a w 2018 roku powrócił tutaj na zaproszenie Czytelni Sztuki. Ziemia jest zapisem tegorocznego pobytu: już nie hałdy dominują w śląskim pejzażu, ale miasto, aglomeracja, w której nakładają się liczne warstwy, przeszłość miesza się z nowoczesnością. Projekt Castore jest także próbą nowego języka dla opowiedzenia Śląska. Jego centralnym punktem są portrety, świadectwa spotkań, od tych najbardziej przelotnych, na ulicach, podwórzach i dworcach, po najbardziej intymne, we wnętrzach prywatnych, wszystkie naładowane potężną energią. W swoich czarno-białych zdjęciach Castore stawia na różnorodność, barwność i energię. Jego bohaterowie należą bowiem do różnych pokoleń, choć punkt ciężkości spoczywa na młodych. Bywają robotnikami, reżyserami, uczniami, muzykami; gdyby nie towarzyszące im pejzaże, miejskie mury, trudno byłoby odgadnąć, dokąd należą. Zdjęcia składające się na wystawę są pełne pasji, która – jak mówi sam autor – udzieliła mu się podczas pobytu w Gliwicach. Na otwarcie wystawy Lorenzo Castore zapraszamy do Czytelni Sztuki w piątek  21 września 2018 o godz. 18.00.

Zdjęcia składające się na wystawę fotograficzną Ziemiawłoskiego fotografa Lorenzo Castore powstały w 2018 roku na Śląsku, w trakcie rezydencji artystycznej zorganizowanej przez Czytelnię Sztuki – Muzeum w Gliwicach. To praca poświęcona polskim tematom: po raz pierwszy Lorenzo Castore przyjechał do Polski w latach 90., fotografował wtedy Śląsk, poczynając od Gliwic. W latach dwutysięcznych Castore mieszkał i pracował w Krakowie, owocem tego pobytu jest między innymi wydany ostatnio w szwajcarskim wydawnictwie Noir sur Blanc album Ewa & Piotr.

Projekt powstał z inicjatywy i na zamówienie Czytelni Sztuki – Muzeum w Gliwicach, jego kuratorem jest Wojciech Nowicki. Pod koniec roku ukaże się wydawnictwo albumowe, znacznie rozszerzona wersja wystawy.

O FOTOGRAFIE

Lorenzo Castore (ur. 1973) – fotograf dokumentalista, współtwórca filmów dokumentalnych, w swoich pracach skupia się na tym, co codzienne, na losach pojedynczych bohaterów.  W 1999 roku fotografował wojnę w Kosowie. W tym samym roku po raz pierwszy przyjechał do Polski – najpierw Śląsk, a później Kraków stały się kluczowymi miejscami w jego twórczości. Pracował także w Nowym Jorku (1997–2001), w Indiach (1997–2001), na Kubie (2000–2002). Wystawiał w kraju i za granicą. Opublikował książki: Nero (2004), Paradiso (2006), Ultimo Domicilio (2015), Ewa & Piotr(2018). Zdjęcia do ostatniej, będącej historią rodzeństwa Ewy i Piotra Sosnowskich z Krakowa, realizował od 2008 do 2013 roku. W latach 2013–2015 pracował w Neapolu nad cyklem Sogno#5, do którego zaangażował pacjentów cierpiących na chorobę afektywną dwubiegunową. W tym samym czasie powstał jego drugi film krótkometrażowy Casarola o rodzinnym domu Bertolucciego. W latach 2011–2018 dokumentował życie społeczności transwestytów w Katanii na Sycylii. Jego prace były publikowane w takich czasopismach, jak „Rolling Stone”, „Le Monde 2”, „Liberation”, „L’Espresso”, „Vice”, „Die Zeit”.