Urodził się w 1953 r., mieszkał w Gliwicach, był absolwentem Politechniki Śląskiej. W latach 1978–1983 był kierownikiem Studenckiej Agencji Fotograficznej w Gliwicach, w latach 1983–1990 fotoreporterem tygodnika „Tak i Nie” oraz kwartalnika „Śląsk”. Współautor m.in. albumów fotograficznych Tak było... karty z historii „Solidarności” Regionu Śląsko-Dąbrowskiego w fotografii (1991) oraz Gliwice: lata 40.,  50., 60., 70: nostalgiczna podróż w krainę dzieciństwa i młodości (2005). Maciej Głowaczewski był znakomitym i wszechstronnym fotografem: autorem licznych zdjęć polskich zespołów wykonujących muzykę rock i heavy metal, dokumentalistą Gliwic, Górnego Śląska, tworzył fotografie artystyczne.  Z zamiłowaniem kolekcjonował zabytkowe przedmioty związane z miastem i regionem. W muzeum gliwickim znajdują się Jego fotografie utrwalające widoki i wydarzenia z historii Gliwic, jak i odbitki które wykonał z negatywów zdjęć  ojca Władysława, także fotografującego miasto. W 2000 r., po rozwiązaniu Gliwickiego Towarzystwa Fotograficznego zabezpieczył i przechował dokumentację działalności grupy.  Od 2006 r. współpracował z Muzeum w Gliwicach. Brał udział w dwóch gliwickich wystawach muzealnych: retrospektywnej GTF-u oraz ekspozycji o tematyce śląskiej – Śląskie ballady. Na tej ostatniej zaprezentował swoje prace z lat 1983– 1990, nagrodzone na konkursach cykle:  Na Zatorzu oraz Muzeum Przemysłu (reportaż o hucie cynku w Szopienicach). W 2019 r. brał udział w Wystawie fotografii w technikach dawnych i alternatywnych w BWA w Kielcach. W 2020 r. wykonał dla Muzeum w Gliwicach cykl fotografii na plakat i do katalogu wystawy porcelany Rosenthal. Od 2020 r. działał w Towarzystwie Fotograficznym O/S, którego był współzałożycielem. Planował realizację wielu ciekawych projektów, wspólnie z młodszymi kolegami.

Chętnie dzielił się wiedzą, doświadczeniem, był pogodnym, życzliwym  i uczynnym człowiekiem. To wielka strata dla fotografii i kultury gliwickiej. Żegnamy z wielkim żalem Macieja Głowaczewskiego.