STRONA GŁÓWNA / WYDARZENIA /BITWA, KTÓRA URATOWAŁA NIEPODLEGŁOŚĆ – 99. ROCZNICA BITWY WARSZAWSKIEJ
Jerzy Kossak, Cud nad Wisłą, źródło: IPN

Jerzy Kossak, Cud nad Wisłą, źródło: IPN

/

Bitwa, która uratowała niepodległość – 99. rocznica Bitwy Warszawskiej

TERMIN czwartek, 15 sierpnia 2019

Zwycięstwo nad bolszewikami u wrót Warszawy, odniesione w sierpniu 1920 roku, zadecydowało o zachowaniu młodej polskiej niepodległości i przekreśliło plany rozprzestrzenienia komunizmu na Europę Zachodnią. Bitwa Warszawska została uznana za osiemnastą najważniejszą bitwę decydującą o losach o świata, Polacy zatrzymali bowiem marsz bolszewików na Zachód. W 1923 roku zdecydowano, że 15 sierpnia będzie obchodzony jako Święto Żołnierza. Uroczyste obchody zwycięstwa nad bolszewikami, zniesione po wojnie przez komunistów, zostały przywrócone w niepodległej Polsce.

 

99 lat temu – w sierpniu 1920 roku – do obrony niepodległości przed bolszewickim najazdem przystąpiło całe polskie społeczeństwo, dając wybitne świadectwo solidarności i zapominając o antagonizmach. Tysiące mężczyzn wstępowały ochotniczo do Wojska Polskiego, wpłacano ofiary pieniężne na armię, a poparcie dla władz manifestowały wszystkie ugrupowania polityczne i grupy zawodowe. Wojna z bolszewikami była dobitnym przykładem, że w sytuacji niebezpiecznej dla państwa liczy się wysiłek każdego obywatela.

Tymczasem bolszewicy podeszli pod Warszawę. 13 sierpnia 1920 roku rozpoczęły się walki w rejonie Radzymina i Ossowa, gdzie poległ bohatersko ks. Ignacy Skorupka, kapelan 36. Pułku piechoty Legii Akademickiej (14 sierpnia). Trzy dni później Wojsko Polskie pod dowództwem marszałka Józefa Piłsudskiego rozpoczęło ofensywę znad Wieprza, wspierając obrońców stolicy, którzy bili się pod Radzyminem. Polacy odnieśli wielkie zwycięstwo, a bolszewicy w panice zaczęli wycofywać się na wschód.

Gdy w połowie sierpnia 1920 roku ważyły się losy polskiej stolicy, pod Zadwórzem niedaleko Lwowa 330 ochotników pod dowództwem kpt. Bolesława Zajączkowskiego stawiło bohaterski opór przeważającym siłom Pierwszej Armii Konnej Siemiona Budionnego. Polacy ponieśli wielką ofiarę – w walce poległo 318 obrońców Zadwórza – ale opóźnili ofensywę bolszewicką, przekreślając wrogie plany zdobycia Lwowa.

 

Źródło: IPN

Ta strona używa plików cookies Dowiedz się więcej