Antoni Wiwulski – architekt i rzeźbiarz, obrońca Wilna
Zapraszamy na trzeci wykład w ramach cyklu Artefakty z Niepodległą! 5 maja o godz. 16.00 w Willi Caro prof. dr hab. Krzysztof Stefański przybliży niezwykłą biografię i bogaty dorobek Antoniego Wiwulskiego, genialnego artysty, architekta i rzeźbiarza, który oddał życie w obronie ojczyzny. Był okres, gdy jego twórczość była zapomniana. Obecnie o dziełach Wiwulskiego mówi się coraz częściej. Warto przywrócić pamięć o tym wspaniałym artyście i polskim patriocie.
Antoni Wiwulski urodził się w 1877 r. w głębi Rosji, w dzieciństwie mieszkał na Łotwie, a następnie uczył się w jezuickim zakładzie w Chyrowie, nieopodal Przemyśla, wówczas na terenie Galicji. Studiował architekturę w Wiedniu, a rzeźbę w Paryżu. Stworzył tak wspaniale dzieła jak ufundowany przez Jana Paderewskiego w 1910 r. Pomnik Grunwaldzki w Krakowie – zburzony przez hitlerowców, oraz Trzy Krzyże w Wilnie z 1915 r. – zburzone przez komunistów. W późniejszym czasie obydwa monumenty odbudowano. Dziełem jego życia miał być kościół Serca Jezusowego w Wilnie o śmiałej formie architektonicznej i żelbetowej konstrukcji. Niedokończony przed 1939 r. obiekt w czasach sowieckiej Litwy został przebudowany na Dom Budowlanych. Antoni Wiwulski zginął w styczniu 1919 r., stając w obronie Wilna zagrożonego przez sowieckich najeźdźców.
Prof. dr hab. Krzysztof Stefański – historyk sztuki. Urodzony w Bolesławcu na Dolnym Śląsku, absolwent Katedry Historii Sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego. Od 1992 r. pracownik Katedry Historii Sztuki Uniwersytetu Łódzkiego. Zajmuje się architekturą polską XIX i XX wieku, głównie zagadnieniami architektury sakralnej i poszukiwania form narodowych oraz sztuką Łodzi i problematyką rewitalizacji. Autor ponad 200 publikacji, w tym 20 książek – m. in.: „Polska architektura sakralna w poszukiwaniu stylu narodowego” (Łódź 2000), „Jak zbudowano przemysłową Łódź. Architektura i urbanistyka miasta w latach 1821-1914” (Łódź 2001), „Architektura XIX wieku na ziemiach polskich” (Warszawa 2005), „Łódzkie synagogi. Wirtualne dziedzictwo >zaginionej dzielnicy<” (Łódź 2009), „Łódzkie wille fabrykanckie” (Łódź 2013), „Narodziny miasta. Rozwój przestrzenny i architektura Łodzi do 1914 r.” (Łódź 2016). Zaangażowany w ochronę łódzkich zabytków – współzałożyciel Towarzystwa Opieki nad Starym Cmentarzem w Łodzi, Fundacji Na Rzecz Ratowania Kaplicy Karola Scheiblera. Fundacji „Lux pro Monumentis” organizującej coroczne Festiwale Światła.
Projekt realizowany w ramach obchodów stulecia odzyskania niepodległości.