Zbiory złotnictwa obejmują formy korpusowe oraz biżuterię dawną i współczesną. Większość obiektów korpusowych pochodzi z XVIII, XIX i początku XX w. z terenu Śląska i Niemiec. Kolekcjonowane są także srebra dziewiętnastowiecznych wytwórni polskich, takich jak Malcz czy Pogorzelski. Z tego czasu pochodzi także zbiór biżuterii i zegarków z wytwórni europejskich. Kolekcją wiodącą w obrębie złotnictwa jest zbiór współczesnej polskiej biżuterii srebrnej. W zbiorach Muzeum w Gliwicach znajduje się jedna z największych kolekcji w Polsce, licząca blisko 800 obiektów. Są to głównie unikaty lub obiekty powielane zaledwie w kilku egzemplarzach. Kolekcja daje świadectwo jak różnorodna to twórczość i jak wiele zmieniło się w sposobie myślenia o biżuterii na przestrzeni ostatniego półwiecza. W zbiorach gliwickich znajdują się prace począwszy od nestorów polskiego złotnictwa – Henryka Grunwalda i Józefa Fajngolda, a skończywszy na pracach powstałych już w XXI wieku. Duży zespół biżuterii pochodzi ze spółdzielni „ORNO”, nadającej ton powojennemu złotnictwu lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych. Kolekcja jest uzupełniana zakupami, darami i depozytami artystów współcześnie działających.
fot. Wojciech Turkowski
Złotnictwo w zbiorach Działu Sztuki i Rzemiosła Artystycznego
Bransoleta patriotyczna, XIX w.
J. Fajngold, broszka, srebro, 1935-39
J. Bożek pierścień Kopernik, srebro, miedź, 1980
J. Bożek, wisior Ptak Dumający, srebro, muszla, agat, granaty, 1980
S. Mirunkiewicz, pierścień, srebro, piryt, 1974
S. Kobielski, wisior na łańcuchu, srebro, bursztyn, 1974
S. Fijałkowski, Pierścień Pieczętny, srebro, plastik, guma, 2000
