STRONA GŁÓWNA / WYDARZENIA /ARTYSTYCZNE PRAKTYKI W MIEŚCIE TECHNIKI. ODCINEK DRUGI: EBRU
/

Artystyczne praktyki w mieście techniki. Odcinek drugi: Ebru

TERMIN 06-13 lipca 2020

Podczas kolejnego odcinka cyklu "Artystyczne praktyki w mieście techniki" przybliżymy Wam tajemniczą technikę o nazwie: "ebru".  

Stworzymy abstrakcyjne, jakby płynące wzory malując "na wodzie" i ozdobimy nimi  papier. Dla osób z niepełnosprawnością słuchu treść zajęć zostanie przekazana w formie napisów. Warsztaty przygotowała i prowadzi Magdalena Urbaniak-Leśniak, absolwentka ASP w Krakowie i p.o. kierownika Działu Konserwacji Muzeum w Gliwicach.

 
Potrzebne będą:

kolorowe atramenty, farby akwarelowe, temperowe. Mogą też to być barwniki spożywcze, lakiery do paznokci, pigmenty do ścian. Odradzamy farby plakatowe, ponieważ słabo się odbijają, pianka do stylizacji włosów lub do golenia, mąka ziemniaczana, strzykawki albo pipety, szpatułki, patyczki do szaszłyków, papier do akwareli albo kartki z bloku technicznego. Miska o niskich brzegach lub taca, miska na klajster, kilka kubków na farby oraz sporo ręczników papierowych.

 

Zobacz film TUTAJ

 
Nazwa „ebru” pochodzi być może od perskiego „ebri” (pol. chmura) lub „ab-ru” (pol. powierzchnia wody). Najstarszy zachowany egzemplarz papieru ebru z okresu osmańskiego pochodzi z 1553 roku. Początkowo papier ebru stosowany był wyłącznie do celów dekoracyjnych. W miarę rozwoju sztuki, kiedy zaczęto otrzymywać papier o bladym wzorze, papier tego typu znalazł zastosowanie w oficjalnej dokumentacji i korespondencji państwowej z uwagi na zabezpieczanie jakie dawał przed fałszerstwem. Papier ebru jest niepowtarzalny – nie można go podrobić; nie można też zmienić tekstu na nim zapisanego, ponieważ każda próba wymazania liter kończy się rozmazaniem i zepsuciem naniesionego na papier wzoru. W 2014 roku ebru zostało wpisane na listę niematerialnego dziedzictwa UNESCO.

 

Ta strona używa plików cookies Dowiedz się więcej